به گزارش مفدا، بر اساس قوانین مربوط به مواد و روش‌های ممنوعه و مکمل‌های غذایی و ورزشی یکی از مهم ترین وظایف آهن در بدن، شرکت در ساختار هموگلوبین (انتقال دهنده اکسیژن در خون) است؛ به همین دلیل مصرف آهن برای ورزشکاران به سبب نیاز آن‌ها به اکسیژن بیشتر، مهم‌تر است و کمبود آهن در میان ورزشــکاران به خاطر دفع آن از طریق عرق و تنفس، به خصوص در میان بانوان ورزشکار شیوع بیشتری دارد.

منابع غذایی حیوانی آهن عبارتند از انواع گوشت‌ها (به خصوص گوشت قرمز و جگر) و زرده تخم‌مرغ و در مورد منابع غذایی گیاهی آهن می‌توان به حبوبات (مانند عدس، ســویا و نخود)، انجیرخشک، تخم کدو، برگه زردآلو، آب آلو، اسفناج، جعفری و... اشاره کرد که البته جذب آن از منابع حیوانی بسیار بالاتر است.

مصرف چای و قهوه به دلیل ترکیبات پلی‌فنولی موجب دفع آهن از طریق منابع گیاهی آن می‌شود و کلسیم و روی نیز در جذب آهن اختلال ایجاد می‌کند و نباید حداقل نیم ساعت پیش از مصرف منابع آهن مصرف شوند.

ورزشکاران به خصوص بانوان باید برای افزایش جذب این عنصر حتما از مواد اسیدی (مانند لیموترش یا آب پرتقال) در کنار منابع غذایی آن بهره ببرند. قرص ویتامین C نیز در جذب بهتر این ماده موثر است و حتی گاهی ترکیبات به صورت Fe+C است، پس مصرف همزمان این دو، به جذب بهتر آهن کمک می کند.

به گزارش ایسنا، میزان نیاز روزانه به آهن در زنان در رده‌های سنی مختلف به ترتیب در بازه ۹ تا ۱۳ سال معادل ۸ میلی‌گرم، ۱۴ تا ۱۸ سال ۱۵ میلی‌گرم و ۱۹ تا ۵۰ سال ۱۸ میلی‌گرم است و میزان نیاز روزانه به آهن در مردان و در رده‌های سنی مختلف نیز به ترتیب در رده ۹ تا ۱۳ سال معادل ۸ میلی‌گرم، ۱۴ تا ۱۸ سال معادل ۱۱ میلی‌گرم و ۱۹ تا ۵۰ سال نیز معادل ۸ میلی‌گرم است.

برای بیشــترین جذب، باید با شکم خالی (صبح ناشــتا یا آخر شب) به همراه آب پرتقال مصرف شود و به علت عوارض گوارشی این دارو، مصرف آن در افرادی که ســابقه خونریزی گوارش دارند، حتما باید با مشاوره پزشک انجام شود.