حقایقی در مورد ریتالین
حقایقی در مورد ریتالین
ریتالین یکی دیگر از آمفتامین هاست . نام ژنریک ریتالین، متیل فنیدیت است که به بطور وسیع و شایعی برای درمان اختلال بیش فعالی و نقص توجه به کار می رود. اختلال بیش فعالی و نقص توجه در کودکان بسیار شایع است و گاهی در تعدادی از بزرگسالان نیز دیده می شود. علاوه بر این، ریتالین برای درمان حمله خواب نیز به کار می رود. با این حال، استفاده آن برای کودکان و بزرگسالانی که مشکلی ندارند، بسیار نا بجاست.
ریتالین، بیشتر توسط دانشجویان مورد سؤمصرف قرار می گیرد تا گروههای دیگر جامعه. دلایلی که دانشجویان به مصرف این ماده می پردازند به دو دلیل عمده است:
- افزایش تمرکز و بهبود مطالعه دانشجویان
- کاهش خواب دانشجویان به خصوص شب های امتحان
از آنجایی که قرص ریتالین برای درمان کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی به کار برده می شود، عده ای این ماده را به غلط ماده بی ضرر و بی خطری تصور کرده اند که اشتباه بزرگی است. نکته مهم این است که ریتالین به اندازه کوکائین قوی است و کمتر از آن نیست. انتظار این که این قرص همان تاثیر افزایش تمرکز که بر کودکان مبتلا به نقص توجه و بیش فعالی دارد بر ذهن افراد عادی هم داشته باشد، اشتباهی بس بزرگ است. زیرا هم شب امتحان و هم شب های بعد باعث عوارض و اثرات بسیار ناخوشایند می شود.
نکته بسیار مهم آن است که ریتالین از دسته آمفتامین هاست که محرک به شمار می روند و اثرات این دارو بر افراد عادی همانند هر نوع محرک دیگری با مشکلات سنگین متعددی همراه است.
عوارض مصرف ریتالین عبارت است از:
- افزایش ضربان قلب و فشار خون - بی نظمی کارکرد قلب
- سردرد - سرگیجه
- اضطراب - بی قراری
- لرزش و پرش عضلات - درد شکمی
- مشکلات بدنی - خارش و جوش های پوست
- بی اشتهایی و کاهش موقت وزن - تب
- خواب آلودگی - خشکی دهان
- تشنج - جنون: سؤظن به دیگران، توهم و هذیان
- مرگ در صورت مصرف زیاد