به گزارش معاونت فرهنگی دانشجویی و به نقل از مدیکال‌اکسسپرس، پژوهشگران "موسسه سلطنتی فناوری ملبورن"(RMIT) استرالیا، مولکول‌های مبتنی بر طلا را طوری مهندسی کرده‌اند که می‌توانند بدون آسیب رساندن به سلول‌های سالم، سلول‌های سرطانی را هدف قرار دهند. این پژوهش می‌تواند راه را برای کشف داروهایی با عوارض جانبی کمتر هموار کند.

پژوهش‌های پیش بالینی نشان داده‌اند که مولکول‌های طلا می‌توانند تا ۲۴ برابر بیشتر در از بین بردن سلول‌های سرطانی، موثر باشند. پژوهشگران باور دارند تاثیر این مولکول‌ها، به مراتب از داروهای ضد سرطان از جمله "سیس‌پلاتین" (cisplatin) در مهار رشد تومور بیشتر است.

مولکول‌های طلا می‌توانند سلول‌های انتخاب شده و مورد نظر را هدف قرار دهند؛ در نتیجه می‌توانند گزینه‌های خوبی برای پیشرفت در زمینه کشف داروهایی باشند که بدون از بین بردن سلول‌های سالم، سرطان را از بین می‌برند.

مولکول‌های مصنوعی معمولا با ویژگی‌های مقاومتی ساخته می‌شوند که به حفظ تاثیر آنها کمک می‌کند؛ در حالی که بسیاری از انواع شیمی‌درمانی، این ویژگی را ندارند.

پژوهشگران در این پروژه، چهار نوع مولکول فعال زیستی را معرفی کرده‌اند و جزئیاتی در مورد عملکرد آنها در مقابله به پنج نوع سلول سرطانی ارائه داده‌اند.

دکتر "ندا میرزاده"(Neda Mirzadeh)، سرپرست گروه مهندسی مولکولی موسسه فناوری ملبورن گفت: محدودیت‌هایی که در مورد شیمی‌درمانی با فلزات وجود دارد، معمولا موجب نیاز به یافتن یک جایگزین بهتر می‌شود.

وی افزود: پژوهشگران طی دهه‌های اخیر، به دستاوردهای بزرگی در زمینه درمان سرطان رسیده‌اند اما این بیماری هنوز سالانه بیش از ۹.۵ میلیون نفر را در جهان از بین می‌برد و دومین دلیل بزرگ مرگ و میر در جهان است. اگرچه داروهای مبتنی بر فلزات، موفقیت‌هایی را در نجات بیماران به دست آورده‌اند اما تاثیر آنها به خاطر عوارض جانبی، ثبات کم و مقاومت تومورها در برابر دارو، محدود است. مولکول‌های طلایی که ما طراحی کرده ایم، ثبات بیشتری دارند. نتایج این پژوهش نشان می‌دهند که احتمالاتی باورنکردنی در مورد پیشرفت درمان‌های جدید سرطان وجود دارد که می‌توانند قدرت و دقت بالایی داشته باشند.

مولکول‌های طلا، در آزمایش‌های پیش بالینی آزمایش شدند و سمیت سلولی بالایی را در برابر سرطان‌های پروستات، پستان، ملانوما و روده بزرگ از خود نشان دادند. آزمایش روی حیوانات نشان داد که درمان با کمک مولکول‌های طلا می‌تواند رشد تومور را تا ۴۶.۹ درصد مهار کند؛ در حالی که سیس‌پلاتین، تا ۲۹ درصد توانایی مهار کردن را دارد.

ترکیبات مبتنی بر طلا می‌توانند فعالیت نوعی آنزیم موسوم به "تیوردوکسین ردوکتاز"(TrxR) را نیز در سلول‌های سرطانی مهار کنند که با رشد سرطان و مقاوت در برابر دارو در ارتباط است. مولکول‌های طلا، ویژگی‌های مهم ضد التهابی نیز دارند که به تاثیر درمانی و کاربرد آنها در درمان بیماری‌های مزمن التهابی از جمله التهاب مفصل کمک می‌کند.

این پژوهش، در مجله "Chemistry - A European Journal" به چاپ رسید.