ششم ذی القعده مصادف است با روز بزرگداشت حضرت احمد ابن موسی شاهچراغ علیه السلام فرزند بزرگوار امام موسی کاظم علیه السلام است و این روز در دهه ی کرامت واقع شده است که ابتدای این دهه با ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها(۱۷۳ ه ق) شروع، با بزرگداشت حضرت احمد ابن موسی علیه السلام ادامه و با ولادت حضرت امام رضا علیه السلام (۱۴۸ ه ق) به پایان می رسد و به همین دلیل این دهه به دهه ی کرامت نامیده شده و از جایگاه ویژه ای برخوردار است.
به مناسبت پاسداشت دهه ی کرامت و روز بزرگداشت حضرت احمد ابن موسی شاهچراغ علیه السلام در این روز مردم از اقصی نقاط ایران اسلامی به ویژه استان فارس به آستان مقدس حضرت احمد ابن موسی علیه السلام شرفیاب می شوند و نسبت به ساحت مقدس آن حضرت ادای احترام می کنند و حاجات و آرزوهایشان را از آن آستان مقدس طلب می نمایند. پیاده آمدن بسیاری از افراد که از دیگر شهرهای استان فارس به این حرم مشرف می شوند و اجرای ده ها برنامه ی فرهنگی و معنوی دیگر نشان دهنده عشق و علاقه این مردم ولایتمدار به این امام زاده جلیل القدر است.
در سال ۱۳۸۶ شورای فرهنگ عمومی استان فارس نامگذاری یک روز به نام بزرگداشت شاهچراغ مطرح شد و متولیان امر تصمیم گرفتند که روز تولد آن حضرت را به عنوان مراسم بزرگداشت انتخاب کنند. لذا برای مشخص شدن روز دقیق تولد، مورخان و محققان تحقیقات خود را آغاز کردند اما پس از بررسی‌های به عمل آمده کارشناسان به این نتیجه رسیدند که روز تولد شاهچراغ بدرستی مشخص نیست
و در این خصوص نقلهای متفاوتی وجود دارد. از این رو تصمیم بر این شد که در دهه کرامت یعنی حدفاصل تولد حضرت معصومه و امام رضا یک روز به عنوان روز بزرگداشت حضرت احمد بن موسی «شاهچراغ» تعیین شود.
شورایعالی انقلاب فرهنگی در تاریخ ۲۴ شهریور ۱۳۸۸ روز ششم ذیقعده یعنی پنجمین روز از دهه کرامت را به نام روز بزرگداشت احمدبن موسی شاهچراغ جهت ثبت در تقویم مناسبت‌های ملی- اسلامی کشور تصویب کرد.
آرامگاه حضرت سید میر احمد برادر حضرت امام رضا (علیه‌السلام) امام هشتم شیعیان، در شیراز، در محله‌ای که به محلهٔ سردزک معروف، واقع شده است. این محله اکنون به محلهٔ بازار مرغ و محلهٔ سر باغ و محله سنگ سیاه و حصار جنوبی شهر و محلهٔ لب آب پیوسته است.
حضرت احمد (ع) در نزد پدرش امام موسی کاظم(ع)، از جایگاه و احترام ویژه ای برخوردار بوده است. نوشته اند که حضرت احمد، مردی کریم، جلیل القدر، بزرگوار و پارسا بود. حضرت امام موسی کاظم (ع) به دلیل علاقه ای که به حضرت احمد (ع) داشت، ملکی به نام یسیره را به او هدیه کرد، ملکی که بعدها حضرت احمد (ع) آن را فروخت و به وسیله آن هزار اسیر را آزاد کرد.
پیشنهاد شیعیان برای امامت حضرت احمد بعد از امام موسی کاظم (ع) اعتبار و جایگاه احمد(ع) در بین فرزندان امام موسی (ع) تا اندازه ای بود که پس از شهادت امام موسی کاظم (ع)، گروهی از مردم به حمایت از امامت احمد (ع) برخاستند و فرقه ای به نام امامیه را پدید آوردند. بنا به دستور قتلغ، سربازان وی به پناهگاه حضرت احمدبن موسی(ع) حمله ور شدند آن حضرت،
شجاعانه در برابر سربازان به دفاع از خود پرداخت. دشمنان که از پس او برنمی آمدند، دیوار پشتی مخفی گاه حضرت را خراب کرده و به درون خانه او نفوذ کردند و از پشت سر با شمشیر، فرق مبارک آن حضرت را شکافتند و سپس خانه را بر بدن مطهر او ویران کردند، این واقعه در تاریخ ۱۷ رجب رخ داده است.